- dükçə
- is. məh. Cəhrənin iyinə sarılan yumaq. Qarı gündə bir dükçə ip əyirir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
dükçə
Look at other dictionaries:
dükcə — I (Şamaxı) cəhrənin iyinə sarınmış ip II (Salyan) təndirin yanında kündə yayılan yer. – Dükcədə biz xamırı yayruğ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kələfləmək — f. İri və ya sapı dükçədən açıb pırtlaşmamaq üçün kələfçəyə və ya dizə dolamaq, kələf şəklinə salmaq; yumaqlamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
